Suzanne Collins - De Hongerspelen

Naam: De Hongerspelen

Auteur: Suzanne Collins
Uitgever: Van Goor
Bindwijze: Paperback
Catagorie: Fantasy/Science Fiction
Verschijningsdatum: oktober 2010
Aantal pagina's: 339
Formaat: 215 x 140 x 31 mm.

Katniss Everdeen woont in het 12e en armste district van Panem, het land dat ooit bekendstond als Noord-Amerika. Met haar moeder en haar zusje Prim leidt ze een armoedig leven, getekend door het keiharde regime van het welvarende Capitool. Jaarlijks worden de Hongerspelen uitgevaardigd: 24 door loting aangewezen tributen, een jongen en een meisje uit elk district, gaan een strijd op leven en dood met elkaar aan. En dit jaar wordt Prim uitgeloot... 

Katniss weet dat de Hongerspelen een doodvonnis voor haar jonge zusje betekenen en besluit haar plek in te nemen. Onder het oog van de hele bevolking van Panem, die de strijd als bron van vermaak volgt, begeeft ze zich in de gemanipuleerde arena. Gevangen in een meedogenloos web van bruut geweld, gemanipuleerde tv-beelden en corrupte politici komt Katniss voor de keus staan: hoe ver zal ze gaan om te overleven?

Dit boek had ik letterlijk binnen een paar uur uit en het leest geweldig. Katniss is heel goed omschreven, je kent haar van binnen en van buiten, en dat maakt het boek voor mij zo mooi. Collins heeft een oog voor detail en dat is zeker terug te zien in  het verhaal. Aangezien niemand ooit van Panem of van de Hongerspelen heeft gehoord, wat logisch is omdat het zich afspeelt in de toekomst, is het  belangrijk dat je precues weet hoe alles in elkaar steekt. De illusie van Katniss en Peeta wordt mooi omschreven, alsof het allemaal voor de camera's is, maar tussen de zinnen door lees je ook dat Katniss sommige dingen echt niet speelt. Door de vele flashbacks was het voor mij soms wat moeilijk te volgen, maar dat kan natuurlijk aan mijn snelle manier van lezen liggen. Het enige echte minpunt vond ik dat het best voorspelbaar was. Logisch, als je een boek schrijft over een spel kan je verwachten dat de hoofdpersoon op de een of andere manier wint, maar ook de relatie met Peeta en Rue had ik snel door.